Wednesday, September 28, 2011

प्रेममयी..


मिटवुनि स्वत:स पुन्हा, प्रेम वर्षा बरसू दे रे..
धरती तु ही मेघात तेंव्हा, प्रेम गंगा वाहू दे रे..

मी खरे अस्तित्व माझे, जाणले जळताक्षणी,
तु ही घे जाळून स्वतःला, प्रेम प्रकाश पसरू दे रे..

ये जरा बाहेर आणि, नाच या मोरांसवे वा,
येऊ दे वेली घरात, प्रेम गजरा माळू दे रे..

No comments:

Post a Comment